Anti-PRAME (clone QR005)
PRAME to antygen związany z nowotworem, który jest preferencyjnie eksprymowany w jądrach neoplastycznych melanocytów. Nowe przeciwciało anty-PRAME stanowi cenne uzupełnienie diagnostyczne w przypadkach, gdy przeciwciała przeciwko HMB-45, Melan A i SOX10 nie dostarczają wystarczających informacji do różnicowania łagodnych i złośliwych zmian melanocytowych. Dodatkowo, może być także użytecznym markerem do oceny marginesów znanych czerniaków PRAME-dodatnich.
Płaty gruczołów łojowych mogą służyć jako wewnętrzna kontrola pozytywna.
Najnowsze badania wskazują, że rozlana immunoreaktywność jądrowa dla PRAME występuje u 83,2% czerniaków pierwotnych oraz 87% czerniaków przerzutowych. Ekspresja PRAME jest obecna we wszystkich podtypach czerniaka:
- 92,5% w czerniakach powierzchownie szerzących się,
- 94,4% w czerniakach akralnych.
Natomiast 86,4% skórnych znamion melanocytowych wykazuje całkowity brak barwienia PRAME, co podkreśla jego znaczenie w różnicowaniu zmian łagodnych i złośliwych.
PRAME został zidentyfikowany jako antygen nowotworowy typu "cancer-testis antigen" (CTA) na podstawie analizy specyficzności reaktywnych klonów limfocytów T pochodzących od pacjenta z przerzutowym czerniakiem skóry. Jego ekspresja jest nieobecna w zdrowych tkankach, z wyjątkiem jąder, jajników, łożyska, nadnerczy i endometrium.
PRAME jest eksprymowany nie tylko w czerniakach, ale także w wielu nowotworach niemelanocytowych, w tym:
✔ Niedrobnokomórkowym raku płuca (NSCLC)
✔ Raku piersi
✔ Raku nerki
✔ Raku jajnika
✔ Białaczkach
✔ Mięsaku maziówkowym
✔ Tłuszczakomięsaku śluzowatym
Ze względu na swój profil ekspresji PRAME stanowi atrakcyjny cel dla immunoterapii, a liczne badania kliniczne są w toku, aby wykorzystać antygeny CTA, w tym PRAME, w leczeniu nowotworów.
Poza rolą celu terapeutycznego w przerzutowym czerniaku, PRAME jest również istotnym biomarkerem ryzyka przerzutów w czerniaku naczyniówki klasy 1.
PRZEWAGA PRZECIWCIAŁ
ZALETY REKOMBINOWANYCH KRÓLICZYCH PRZECIWCIAŁ MONOKLONALNYCH
Rekombinowane królicze przeciwciała monoklonalne – zwane klonami Q – łączą najlepsze właściwości zarówno mysich przeciwciał monoklonalnych, jak i króliczych przeciwciał poliklonalnych, co zapewnia szerszy potencjał diagnostyczny.
Główne zalety naszych nowoczesnych rekombinowanych króliczych przeciwciał monoklonalnych:
✔ Wysoka powinowatość dzięki pochodzeniu króliczemu, co pozwala na większą czułość w testach – przeciwciała silnie wiążą się z antygenem i utrzymują tę więź nawet w trudnych warunkach, w przeciwieństwie do przeciwciał o niskiej powinowatości.
✔ Wysoka swoistość i zmniejszone ryzyko reakcji krzyżowych dzięki naturze monoklonalnej.
✔ Duża różnorodność wynikająca z lepszego rozpoznawania antygenów/epitopów.
✔ Rozpoznają antygeny/epitopy, które wywołują słabą odpowiedź u myszy.
✔ Poprawiona odpowiedź immunologiczna na epitopy o małej wielkości.
✔ Znacznie lepsza odpowiedź na antygeny mysie.
✔ Zmniejszone tło barwienia.Rekombinowana vs. hybrydoma generacja przeciwciał
✔ Wyjątkowa spójność, specyficzność i czułość dzięki eliminacji ryzyka utraty genów, mutacji genów czy dryfu linii komórkowych.
✔ Kontrolowana i niezawodna produkcja przeciwciał dzięki opracowaniu z unikalnego zestawu genów.
✔ Stała jakość między partiami, co zapewnia wysoką powtarzalność wyników i gwarantowaną długoterminową dostępność.
✔ Wydajna produkcja in vitro w technologii wysokoprzepustowej, umożliwiająca łatwiejszą standaryzację i skalowalność ekspresji przeciwciał na dowolną skalę.Literatura
[1] Ikeda H et al. (1997). Immunity. 6(2):199-208.
[2] Lezcano C et al. (2018). Am J Surg Pathol. 42(11):1456-1465.
[3] Nettersheim D et al. (2016). Br J Cancer. 115(4):454-464.
[4] Gassenmaier M et al. (2021). Cancers (Basel). 13(15):3864.
[5] Lozachmeur C et al. (2022): Int Clin Img and Med Rew. 2(4): 1088.
[6| Koch EAT et al. (2023): Int J Mol Sci. 24(7):6388.
[7] Kunc M et al. (2023): Histopathology. 83(1):3-14.
[8] Cammareri C et al. (2023): Virchows Arch. 483(2):145-156.
[9] Castillo P et al. (2023): Clin Exp Dermatol. llad405.
[10] Lamas NJ et al. (2023): Pathology. 55(7):929-944.
[11] Mudhar HS et al. (2023): Lab Invest. 104(1):100281.
[12] Salleh AA et al. (2023): Ocul Oncol Pathol. 1-8.